Total Pageviews

Thursday, 27 October 2011

BRIG HEMANT MAHAJAN NATIONAL SECURITY: अपघात, मदत आणि कायदा... अपघात नेहमीच अचानक आणि न ठ...

BRIG HEMANT MAHAJAN NATIONAL SECURITY: अपघात, मदत आणि कायदा... अपघात नेहमीच अचानक आणि न ठ...: अपघात, मदत आणि कायदा... अपघात नेहमीच अचानक आणि न ठरवता होतात. ठरवून घडवला तर घातपात होतो. आणि अपघात मनुष्याच्या निष्काळजीपणामुळे अथवा यंत्र...

अपघात, मदत आणि कायदा...

अपघात नेहमीच अचानक आणि न ठरवता होतात. ठरवून घडवला तर घातपात होतो. आणि अपघात मनुष्याच्या निष्काळजीपणामुळे अथवा यंत्रांच्या बिघाडामुळे होतात. परंतु अपघात घडल्यानंतर तो कोणाच्या निष्काळजीपणामुळे झाला, कोण चूक, कोण बरोबर हे ठरविण्यापेक्षाही त्या अपघातात सापडलेल्या अभागी जीवाला मदत पोहोचवणे हे अधिक गरजेचे असते.

साधा रस्त्यावरचा अपघात घेतला तरी त्यात लोक जखमीच्या मदतीला जायला, त्याला रुग्णालयात न्यायला घाबरतात. ते बरेचदा कचरतात याचं कारण म्हणजे पुढील चौकशीचा ससेमिरा. म्हणून प्रत्यक्ष मदत करणारे फार कमी आणि बघ्यांची मात्र हीss गर्दी असेच दृश्य आढळते. रुग्णालयात नेल्यानंतरसुद्धा तिथे उपचार सुरु होण्याआधी औपचारिक चौकश्या, कागदपत्र बनविणे, बरोबर कोणी आहे का, नातेवाईक कोण आहेत, पोलिसांना कळवले का, त्यांचा कागद आणला का अशा सर्व यक्षप्रश्नांना मदतीसाठी सरसावलेल्या व्यक्तींना सामोरे जावे लागते. आणि या कटकटीमुळेच मनात इच्छा असूनही लोक मदतीला जात नाहीत. या सर्वाचा परिणाम मात्र त्या रुग्णाला सहन करावा लागतो. कधीकधी तर रुग्णाचे प्राणोत्क्रमणही होण्याची शक्यता असते.

हे सर्व कायदा, कायद्याची भीती, कोर्टकचेरी यामुळे होत असल्याचे न्यायपालिकेच्या लक्षात आले. ही परिस्थिती अशीच राहणे कोणाच्याच हिताचे नाही आणि ती बदलायला हवी हे लक्षात घेऊन न्यायपालिकेने १९८९ साली एक महत्वपूर्ण निकाल दिला, जो अजूनही प्रसिद्धीअभावी जनसामान्यांपर्यंत पोहोचलेला नाही. प्रस्तुत निकालाची पार्श्वभूमी व त्यातील काही अंश येथे उधृत करत आहे.

पंडित परमानंद कटारा यांनी १९८८ साली एक रीट याचिका सर्वोच्च न्यायालयात दाखल केली. (Criminal Writ Petition no. 270 of 1988). सर्वोच्च न्यायालयाने दि. २८.८.१९८९ रोजी परमानंद कटारा विरुद्ध भारत संघराज्य (Pt. Parmanand Katara v/s Union of India)  या निकालाद्वारे आपले विचार प्रकट केले आहेत. न्या. रंगनाथ मिश्रा आणि न्या. जी. एल. ओझा यांनी प्रस्तुत निकालपत्र दिले आहे. (CITATION: 1989 AIR 2039, 1989 SCR (3) 997, 1989 SCC (4) 286, JT 1989 (3) 496, 1989 SCALE (2)380
http://www.rishabhdara.com/sc/view.php?case=9617

स्कूटरवरून जाणाऱ्या एका व्यक्तीला चारचाकी गाडीने उडवले आणि ती गाडी पुढे निघून गेली. एका सहृदय माणसाला रक्ताच्या थारोळ्यात पडलेल्या त्या स्कूटरचालकाला मदत करावीशी वाटली आणि तो त्याला घेऊन जवळच्या रुग्णालयात गेला; परंतु तिथे त्याला दुसऱ्या एका रुग्णालयाचे नाव सुचविण्यात आले आणि सांगण्यात आले की, ‘रुग्णाला घेऊन तिथेच जावे लागेल, कारण त्या रुग्णालयात न्याय-वैद्यक बाबी पहिल्या जातात.’(medico-legal cases). ते दुसरे रुग्णालय तिथून २० किमी अंतरावर होते. मदत करणाऱ्या व्यक्तिने लगेच तिथपर्यंत पोहोचण्याचा प्रयत्न केला; परंतु दुर्दैवाने वाटेतच त्या अपघातग्रस्त स्कूटरचालकाचे जखमांमुळे निधन झाले. प्रस्तुत घटनेची बातमी तत्कालीन ‘हिंदुस्तान टाईम्स’ मध्ये छापून आली. त्याचे शीर्षकच होते ‘Law helps the injured to die’. आणि या बातमीच्या आधारेच पंडित परमानंद कटारा यांनी याचिका दाखल केली.



न्यायालयाने या घटनेची गंभीर नोंद घेत भविष्यात असे प्रकार टाळण्यासाठी आपल्या निकालात निरीक्षणे नोंदवून निर्देश दिले. या निकालपत्राचे महत्व यामुळेच वाढते की, त्यात सर्वोच्च न्यायालयाने अशा घटनांमध्ये वैद्यकीय सेवा पुरविणाऱ्या संस्था/व्यक्ती यांची भूमिका काय असावी हे स्पष्ट केले आहे.

Per Ranganath Mishra J. “It should be the duty of a doctor in each and every casualty department of the hospital to attend such person first and thereafter take care of the formalities under the Criminal Procedure Code. The life of a person is far more important than the legal formalities. In view of this, the deponent feels that it is in the interest of general human life and welfare that the Government should immediately make such provisions in law and amendments in the existing laws, if required, so that immediate medical relief and care to injured persons and/or serious patients are available without any delay and without waiting for legal formalities to be completed in the presence of the police officers. The doctor attending such patients should be indemnified under law from any action by the Government/police authorities/any person for not waiting for legal formalities before giving relief as a doctor would be doing his professional duty; for which he has taken oath as medical practitioner.

Per G. L. Oza J. Some apprehensions were expressed because of some misunderstanding about the law of procedure and the police regulations and the priorities in such situations. On the basis of the affidavit filed by the Union of India and considering the matter it is clear that there is no legal impediment for a medical professional when he is called upon or requested to attend to an injured person needing his medical assistance immediately. There is also no doubt that the effort to save the person should be the top priority not only of the medical professional but even of the police or any other citizen who happens to be connected with the matter or who happens to notice such an incident or a situation. But on behalf of the medical profession there is one more apprehension which sometimes prevents a medical professional in spite of his desire to help the person, as he apprehends that he will be witness and may have to face the police interrogation which sometimes may need going to the police station repeatedly and waiting and also to be a witness in a court of law where also he apprehends that he may have to go on number of days and may have to wait for a long time and may have to face sometimes long unnecessary cross-examination which sometimes may even be humiliating for a man in the medical profession and in our opinion it is this apprehension which prevents a medical professional who is not entrusted with the duty of handling medico-legal cases to do the needful, he always tries to avoid and even if approached directs the person concerned to go to a State hospital and particularly to the person who is in charge of the medico-legal cases. We there- fore have no hesitation in assuring the persons in the medical profession that these apprehensions, even if have some foundation, should not prevent them from discharging their duty as a medical professional to save a human life and to do all that is necessary but at the same time. We hope and trust that with this expectation from the members of the medical profession, the policy, the members of the legal profession, our law courts and everyone concerned will also keep in mind that a man in the medical profession should not be unnecessarily harassed for purposes of inter- rogation or for any other formality and should not be dragged during investigations at the police station and it should be avoided as far as possible. We also hope and trust that our law courts will not summon a medical professional to give evidence unless the evidence is necessary and even if he is summoned, attempt should be made to see that the men in this profession are not made to wait and waste time unnecessarily and it is known that our law courts always have respect for the men in the medical profession and they are called to give evidence when necessary and attempts are made so that they may not have to wait for long. We have no hesitation in saying that it is expected of the members of the legal profession which is the other honourable profession to honour the persons in the medical profession and see that they are not called to give evidence so long as it is not necessary. It is also expected that where the facts are so clear it is expected that necessary harassment of the members of the medical profession either by way of requests for adjournments or by cross examination should be avoided so that the apprehension that the men in the medical profession have which prevents them from discharging their duty to a suffering person who needs their assistance utmost, is removed and a citizen needing the assistance of a man in the medical profession receives it.

We would also like to mention that whenever on such occasions a man of the medical profession is approached and if he finds that whatever assistance he could give is not sufficient really to save the life of the person but some better assistance is necessary-it is also the duty of the man in the medical profession so approached to render all the help which he could and also see that the person reaches the proper expert as early as possible.

तेव्हा या निकालाची पुरेशी प्रसिद्धी करण्याचे निर्देशही निकालपत्रातच दिले आहेत; परंतु आजही डॉक्टर्स, परिचारिका, वैद्यकीय सेवा पुरविणाऱ्या संस्था, विशेषतः अपघात विभाग, सामान्य जनता, समाजसेवी संस्था, रुग्णमित्र, पोलीस, वकील अशांना याची माहिती नाही. या जनजागृतीतून कित्येक जीव वाचू शकतात. म्हणूनच ही भूमिका अधिकाधिक जणांपर्यंत पोहोचेल हे पण पाहिले पाहिजे.

China seeks military bases in Pakistan
ISLAMABAD - While Pakistan wants China to build a naval base at its southwestern seaport of Gwadar in Balochistan province, Beijing is more interested in setting up military bases either in the Federally Administered Tribal Areas (FATA) of Pakistan or in the Federally Administered Northern Areas (FANA) that border Xinjiang province.  The Chinese desire is meant to contain growing terrorist activities of Chinese rebels belonging to the al-Qaeda-linked East
Turkestan Islamic Movement (ETIM) that is also described as the Turkistani Islamic Party (TIP).  The Chinese Muslim rebels want the creation of an independent Islamic state and are allegedly being trained in the tribal areas of Pakistan. According to well-placed diplomatic circles in Islamabad, Beijing's wish for a military presence in Pakistan was discussed at length by the political and military leadership of both countries in recent months as China (which views the Uyghur separatist sentiment as a dire threat) has become ever-more concerned about Pakistan's tribal areas as a haven for radicals.  Beijing believes that similar to the United States military presence in Pakistan, a Chinese attendance would enable its military to effectively counter the Muslim separatists who have been operating from the tribal areas of Pakistan for almost a decade, carrying out cross-border terrorist activities in trouble-stricken Xinjiang province.  There have been three high-profile visits from Pakistan to China in recent months; the first by Foreign Minister Hina Rabbani Khar; the second by President Asif Ali Zardari and the third by the director general of the Inter-Services Intelligence, Lieutenant General Ahmed Shuja Pasha.  The Pakistani visits were reciprocated by the September 28 visits to Islamabad by Chinese Vice Premier Meng Jianzhu and Public Security Minister Meng Jianzhu. This was prompted by two bomb blasts in Kashgar city of Xinjiang province on July 30 and 31 in which 18 people were killed.  The explosions provoked senior government officials in Xinjiang to publicly claim for the first time in recent years that the attackers had been trained in explosives in ETIM/TIP camps run by Chinese separatists in the Waziristan tribal regions of Pakistan.  The Chinese allegation was described by many in the diplomatic circles of Islamabad as a clear sign of the growing impatience of Beijing with Islamabad's failure to control radical groups operating within its borders.  The Chinese charge was made on the basis of a confession by a Uyghur militant arrested by the Chinese authorities. Pakistan swiftly extended all possible cooperation to Beijing against the ETIM/TIP network. "Terrorists, extremists and separatists in Xinjiang province constitute an evil force," said an August 1 statement issued by the Pakistani Foreign Ministry after Chinese President Hu Jintao rang Zardari to express his grave concern over the growing activities of "terrorists" belonging to the Pakistan-based ETIM/TIP network.  In a subsequent video released on September 7, ETIM/TIP corroborated earlier Chinese claims that it was involved in attacks in Xinjiang in July.  The ETIM/TIP, run by natives of Xinjiang province, a Muslim-dominated region three times the size of France, is fighting against the settlement of China's majority Han ethnic group in the western province, describing its struggle as a freedom movement.  The ETIM/TIP maintains that the Chinese are a colonial force in Xinjiang province - which it refers to as Turkistan - and emphasizes Islam over ethnicity. Though the ETIM/TIP network on the Pakistan-Afghanistan border has been much weakened in recent years in the wake of the killing of many of its top leaders in US drone attacks, hardcore Uyghur militants are still shuttling between China and Pakistan, mainly because Xinjiang province shares a border with Pakistan.  The ETIM/TIP presence in Pakistan was first confirmed when one of its founding leaders, Hasan Mahsum alias Abu Muhammad al-Turkistan, was killed by Pakistani security forces in South Waziristan in October 2003.  The next one to be killed by the Americans in a drone attack was Memetiming Memeti alias Abdul Haq al-Turkistani, the ETIM/TIP chief, who was targeted in North Waziristan on February 15, 2010. Abdul Haq was succeeded by Abdul Shakoor Turkistani, a Chinese Uyghur, who is well known for his friendly terms with major Taliban groups in Waziristan.  He has taken control of overall command of Chinese and Uzbek militants in North Waziristan, due to his past association with the late Abdul Haq and late Tahir Yuldashev of the Islamic Movement of Uzbekistan.  Beijing believes that the Chinese rebels operating from the Pakistani tribal areas are well-connected to al-Qaeda, which not only trains them but also provides funding.  Thus, Pakistan and China, which have cooperated for a long time in the field of counter-terrorism, have intensified their efforts to nip the terrorism in the bud, especially after the Kashgar blasts.  In fact, it was in the aftermath of the May 2 US raid which killed al-Qaeda chief Osama bin Laden in his Abbottabad hideout that Islamabad started playing its China card aggressively, perhaps to caution Washington against pushing it too hard. Shortly after the Abbottabad raid, Pakistani Prime Minister Yousaf Raza Gillani traveled to Beijing.  Accompanying Defense Minister Ahmed Mukhtar had stated on May 21 that whatever requests for assistance the Pakistani side made, the Chinese government was more than happy to oblige, including agreeing to take over operations of the strategically positioned but underused port of Gwadar on the Arabian Sea on expiry of a contract with a Singaporean government company.  He disclosed that Pakistan had asked China to begin building a naval base at Gwadar, where Beijing funded and built the port. "We would be grateful to the Chinese government if a naval base is constructed at the site of Gwadar for Pakistan," he said in a statement. Mukhtar later told a British newspaper in an interview: "We have asked our Chinese brothers to please build a naval base at Gwadar port."  Knowledgeable Defense Ministry sources in Islamabad say that by having a Chinese naval base in the Gwadar area, Pakistan intends to counter-balance Indian naval forces.  However, diplomatic circles in Islamabad say Beijing, which has no military bases outside its territory and has often been vocal in criticizing American moves for operating such bases, first wants to establish military bases in Pakistan, which could be followed by the setting up of the naval base.  Therefore, Chinese Defense Minister Liang Guanglie promptly dismissed (on June 6) suggestions that Beijing was carving out a permanent naval presence in India's neighborhood.  Answering questions at the 10th Asia Security Summit, organized by the London-based International Institute for Strategic Studies, Liang disclaimed moves to build naval bases at Gwadar and at a Sri Lankan port. Emphasizing his credentials as a member of the Chinese State Council and Central Military Commission, he said:      We will have a very serious and careful study of an issue of such importance to the government and the military like the reported move for establishing naval bases in Pakistan and Sri Lanka. Indeed, we will have exact plans and set up a panel to discuss it if the move were for real. However, I haven't heard of it.     Asked by Manish Tewari, the Indian Congress party's spokesman, to spell out China's core interests in South Asia and the Indian Ocean area, Liang said:      The core interests include anything related to sovereignty, stability and form of government. China is now pursuing socialism. If there is any attempt to reject this path, it will touch upon China's core interests. Or, if there is any attempt to encourage any part of China to secede, that also touches upon China's core interests related to our land, sea or air. Then, anything that is related to China's national economic and social development also touches upon China's core interests.  The Chinese desire to have military bases in Pakistan is not a new one and has been discussed in the past.  An article published on the official website of the Chinese central government (www.gov.cn) on January 28, 2010, signaled that Beijing wanted to go the US way and set up military bases in overseas locations that would possibly include Pakistan. The obvious purpose would be to exert pressure on India as well as counter American influence in Pakistan and Afghanistan. The article stated:      Setting up overseas military bases is not an idea we have to shun; on the contrary, it is our right. It is baseless to say that we will not set up any military bases in future because we have never sent troops abroad. As for the military aspect, we should be able to conduct a retaliatory attack within the country or at the neighboring area of our potential enemies. We should also be able to put pressure on the overseas interests of potential enemies. With further development, China will be in great demand of military protection.   Analysts say although it might not be politically feasible for the Pakistani government to openly allow China to set up military bases on its soil, Islamabad might allow Beijing the use of its military facilities without any public announcement as a first step.  The Chinese demand to set up military bases in Pakistan has gained momentum at a time when the Indian military leadership is already raising a hue and cry over the alleged presence of People's Liberation Army (PLA) troops in the Pakistan-administered part of Kashmir as well as in the FANA, which was earlier called Gilgit and Baltistan.  In August 2009, the Pakistan government passed the Gilgit-Baltistan Empowerment and Self-Governance Order to grant self-rule to the people of the area and create an elected legislative assembly. Gilgit-Baltistan thus gained de facto province-like status without doing so constitutionally.  Gilgit Baltistan province borders Pakistan's Khyber Pukhtunkhwa province to the west, Afghanistan's Wakhan Corridor to the north, China to the east and northeast, Pakistan-administered Kashmir to the southwest, and Jammu Kashmir to the southeast.  Although the supposed Chinese military presence in Pakistan's northern areas of Gilgit Baltistan has been a matter of intense speculation in India, it was on October 5 that Indian army chief General V K Singh went public for the first time with the Indian establishment's assessment of the kind of Chinese presence in the northern areas of Pakistan. "Around 4,000 Chinese including troops of the People's Liberation Army are present in Pakistan-occupied Kashmir," Singh told journalists in New Delhi.  However, senior Foreign Office officials of Xinjiang told this writer during a briefing in Urumqi, the capital of the province, that the Indian army chief's claim was fallacious and must be based on some misunderstanding.  Despite the fact that diplomatic ties between China and India have improved in recent years, they are still at odds over territorial claims from both countries dating back to the India-China border war in 1962.  While India and Pakistan control Pakistan-administered Kashmir (Azad) and Jammu Kashmir states respectively, China claims part of northeastern Kashmir that it says is a part of Tibet. Therefore, Beijing is highly critical of India's support for the Tibetan spiritual leader, the Dalai Lama, who fled Tibet in 1959 and set up a government in exile in the northern Indian hill town of Dharmsala.  The Indian army chief was not the first senior military official to have talked about the alleged Chinese presence in the northern areas of Pakistan.  In April this year, Northern Army Commander Lieutenant General K T Parnaik, while addressing a seminar in Jammu and Kashmir, said that the Chinese footprint in Pakistan-administered Kashmir was increasing steadily and its troops were actually present along the line of control (LoC) that divides the disputed Kashmir area.  "The Chinese presence in Gilgit-Baltistan and the northern areas of Pakistan is increasing steadily. There are many who are concerned about the fact that if there was to be hostility between India and Pakistan, what would be the complicity of the Chinese. Not only are they in the neighborhood, but the fact is that they are actually present and stationed along the LoC," Parnaik said.  Zhang Xiaodi, the director general of the foreign affairs office in Urumqi, told this writer in a meeting on October 10 that there is no truth in the allegations leveled by Indian military officials. "There are only Chinese construction teams working in the northern areas of Pakistan on certain development projects being carried out by Pakistan and China jointly. The presence of People's Liberation Army troops there is out of question."  At the same time, there are those in the Pakistani Embassy in Beijing who view the Indian army chief's allegation against the backdrop of the Pakistan army's recent decision to include for the first time Chinese troops in military exercises along the border with the Indian states of Punjab and Rajasthan; the 101 Engineering Regiment of the PLA took part in exercises with their Pakistani counterparts in August this year.  Analysts say China's deepening strategic penetration of Pakistan and the joint plans to set up not only new oil pipelines and railroads but also naval and military bases, are enough to set alarm bells ringing in New Delhi and Washington. The repercussions are particularly stark for India because both Beijing and Islamabad refuse to accept the territorial status quo and lay claim to large tracts of Indian land that could come under Chinese sway once Beijing is allowed to establish military bases in Pakistan.  The fact that Gilgit and Baltistan is located in the Pakistani-administered part of Kashmir presents India with a two-front theater in the event of a war with either country. By deploying troops near the LoC and playing the Kashmir card against New Delhi, Beijing is clearly signaling that Kashmir is where the Sino-Pakistan nexus can squeeze India.  Amir Mir is a senior Pakistani journalist and the author of several books on the subject of militant Islam and terrorism, the latest being The Bhutto murder trail: From Waziristan to GHQ.

SAFE DIWALI

- डॉ. विकास गोगटे
हल्ली दिवाळी साजरी करायची म्हणजे फटाके हे फोडलेच पाहिजे, असा जणू नियमच झाला आहे. हाय डेसिबलचे, अतिशय धोकादायक असणारे फटाके अगदी निष्काळजीपणाने फोडण्याचा खेळ मुलांमध्ये, तरुणांमध्ये रंगतो. कधी कधी त्यांच्या या फटाके फोडण्याच्या अजब प्रकारांमुळे इतर निष्पापांचाच बळी जातो.दिवाळी आणि फटाके हे समीकरण जसे आता दृढ झाले आहे, तसेच फटाके आणि अपघात हेही ठरलेलंच आहे. अशा अपघातांनी कधी कधी किरकोळ जखमांवर आपली सुटका होते, तर काही वेळेस या अपघातांचे दु:खद व्रण कायम आपली सोबत करतात, तर कधी कधी हे फटाके जीव घेण्याइतपत जीवघेणे ठरतात. फटाक्यांमुळे होणार्‍या अपघाताची तीव्रता ही भाजण्याच्या जखमा किती खोलवर झाल्या आहेत, या जखमा शरीराच्या कोणत्या भागावर झाल्या आहेत आणि या जखमांनी शरीराचा किती टक्केभाग व्यापलाय यावर अवलंबून असते.

अशा वेळेस फटाके फोडताना काळजी घेणे किंवा अपघात झालाच तर घाबरून न जाता योग्य प्रथमोपचार त्वरित करणे गरजेचे असते.

काय कराल?

१. सर्वात पहिले फटाके खरेदी करून घरी आणल्यानंतर त्याचे स्टोरेज करताना बंदिस्त खोक्यात करावे.

२. घराच्या बाहेर मोकळ्या जागेत फटाके उडवावेत.

३. फटाके पेटवण्यासाठी मोठी मेणबत्ती, उदबत्ती वापरावी.

४. जमिनीवरील फटाके पेटवताना बाजूला उभे राहून वाकून पेटवावे.

५ फटाके पेटवताना फटाक्यांपासून हातभर अंतर ठेवावे.

६. पणती ठेवताना कोनाड्यात ठेवावी.

७. फटाके फोडताना आपल्याजवळ दोन पाण्याने भरलेल्या बादल्या आणि एक रिकामी धातूची बादली ठेवावी. उडवलेले फटाके या रिकाम्या धातूच्या बादलीत साठवावे.

८. फटाके फोडताना अंगावरील कपडे घट्ट असावे.

९. फटाके फोडतेवेळी लक्ष ठेवण्यासाठी मोठी व्यक्ती आजूबाजूस जरूर असावी.

१0. फटाके उडवताना नेहमी सतर्क राहावे, काळजी घ्यावी, कारण पूर्णपणे निर्धोक, सुरक्षित फटाके अजून बनायचे आहे, तेव्हा सावधान!

११. पण, तरीही फटाके उडवताना अपघात झाल्यास शरीराचा भाजलेला भाग वाहत्या गार पाण्यात किंवा नळाखाली धरावा. ते शक्य नसल्यास जखमेला पाण्यात ओल्या केलेल्या स्वच्छ रूमालात लपेटून ठेवा. रुग्णाला अशा अवस्थेत दहा ते तीस मिनिटांपर्यंत ठेवावे. जेणेकरून त्याच्या वेदना कमी होतात. यालाच ‘जलोपचार’ असेही म्हणतात.

१२. फटाके उडवताना अंगावरील कपडे पेटल्यास त्या व्यक्तीस जमिनीवर आडवे झोपवून त्याच्यावर गार पाणी ओतावे.

१३. जळलेल्या भागावर ब्लँकेट, जाड पडदा किंवा धोब्याकडून आणलेली स्वच्छ चादर गुंडाळावी. कारण ती इस्त्री वगैरे केली असल्यामुळे निर्जंतूक असते.

१४. अपघातग्रस्त व्यक्तीच्या बोटातील अंगठी, हातातील बांगड्या लगेच काढाव्यात. कारण शरीराला सूज आल्यास ते काढणे अवघड आणि वेदनादायी होते.

१५. डोळे भाजलेले असल्यास ताबडतोब गार पाण्याने धुवावेत आणि लगेच डॅाक्टरी सल्ला घ्यावा.

१६. भाजल्यानंतर सतत तोंडाने पाणी देत राहावे.

काय टाळाल?

१. फटाके उडवताना ते घरात, गर्दीच्या जागेवर, लहान गल्लीत किंवा कोंदट जागेत उडवू नये. कारण बंदिस्त जागी फटाके फोडल्यास त्यातील धुराने दमा असलेल्या व्यक्तींना त्रास होतो, घाबरल्यासारखे, गुदमरल्यासारखे होते.

२. फटाके हातात धरून उडवू नये. मजेमजेत फटाके पेटवून दुसर्‍यांच्या अंगावर फेकू नये. बाण वगैरेसारखे फटाके आडव्या स्थितीत नियमबाह्य पद्धतीने फोडू नये.

३. फटाके पेटवताना अगदी समोर वाकून, तोंडावर येईल असे पेटवू नये.

४. पणती गॅलरीत ठेवताना तिच्या आसपास पडदा असता कामा नये.

५. ८५ डेसिबलपेक्षा जास्त क्षमतेचे फटाके फोडू नये. असे फटाके वृद्धांना, लहान मुलांना त्रासदायक ठरतात.

६. ढगाळ किंवा सैल कपडे, कुर्ते घालून फटाके फोडू नये.

७. भाजलेल्या जागेवर शाई, तुळशीची माती, लोणी, बर्फ लावू नये.

८. फटाके उडवताना कपडे पेटल्यास घाबरून पळत सुटू नये.

९. भाजल्या जागी आलेले फोड ज्यात पाणी असते त्याला ‘ब्लिस्टर्स’ असे म्हणतात ते फोडू नयेत. कारण ते नैसर्गिक आच्छादन (ड्रेसिंग) असते. भाजल्याच्या जखमा निर्जंतूक असतात. त्यात संसर्ग नसतो. फोडातील पाणी निर्जंतूक असतं. आपल्या चुकीच्या वागण्याने भाजण्याच्या अपघातातील जखमेत संसर्ग होतो

A tribute to a great human being and a true professional.

Carl. H. Gomes

One of the last surviving veterans of the World War II passed away on 23 October, exactly one month before his 87th birthday.
Former Chief of Naval staff, Admiral (Retd) Oscar Stanley Dawson, AVSM, PVSM, died at the Air Force Hospital, Bangalore on Sunday 23rd October, due to brain hemorrhage. Admiral Dawson, whose naval career spanned 41 years, was the first Aide-de-Camp (ADC) to the first President of India, Mr Rajendra Prasad in 1953-54.
As a young Lieutenant in the Royal Indian Navy, he took part in the Burma Campaign as the Commanding Officer of a MTB (Motor Torpedo Boat). He served as Chief of Naval Staff from March 1, 1982 until his retirement on November 30, 1984. He was awarded the Ati Vishisht Seva Medal (AVSM) for his services and leadership. He was also the recipient of the Param Vishisht Seva Medal.
On retirement from the Navy he served as India’s High Commissioner to New Zealand before finally settling down to a retired life in a quaint cottage in the quiet suburb of Richards Town in Bangalore, which his parents moved into on arriving in India from Burma when he was a boy.  He was associated with the British Association of Cemeteries in South Asia. He was also president of Anga Karunya Kendra and Chairman - Project Lead Free. After retirement, he was involved in the development of the Goa Shipyard, the cleaning of Ulsoor Lake in Bangalore, the campaign for unleaded petrol, rehabilitation of the handicapped etc.
Admiral Oscar Stanley Dawson, or “Stan” as he was known to his friends, was a bachelor, married to the Navy. He set very high standards for himself and had a low tolerance for mediocrity. As commanding officer he ran a tight ship, and was known to be a hard task master, which did not make him popular with some of his officers but he was greatly admired and respected by others especially from the lower decks. During the 1971 Indo-Pak war, he was the Director Naval Operations in Naval Headquarters notably, and was responsible for the operations, notably the successful planning and execution of Op Trident and Op Python. In true naval tradition, the captain takes the bouquets and the brickbats and hence all the credit for the Navy’s spectacular successes in that war went to the CNS, Admiral Nanda. Naval history is silent on Dawson’s role but it had to be significant.
As the Naval Chief he was responsible for the acquisition and refurbishment of the mothballed Royal Navy aircraft carrier, HMS HERMES and her airborne package, which was commissioned as INS VIRAAT to replace the ageing INS VIKRANT, which earned him the sobriquet, “a naval aviator at heart”, but this does not mean he neglected the surface and subsurface arms of the navy. But he will be remembered by posterity for his brainchild, the “Karwar Project”, which went on to be called ‘Project Seabird’ and is now commissioned as the naval base, INS KADAMBA. It is entirely appropriate that his final guard of honour should be provided by the men from that establishment. 
Although considerably watered down due to financial constraints and some thoughtless pruning and alterations by his successors, the Karwar naval facility still bears the mark of his genius. This prompted another naval veteran and good friend and colleague, (late) Admiral “Jerry” Nair to remark at the inauguration, “Stan, they should erect your statue at an important cross-road in the naval base as a tribute to your genius” and then went on to add, “Unfortunately, it might spoil the scenery!” Whether or not the navy recognizes this and erects a statue or names a road or a building in the naval base after him, the state of Karnataka and the district of Karwar will be forever indebted to him for putting Karwar on the map of the world. It is pertinent to mention that Karnataka is the most neglected coastal state in India and still does not have any ambitious plans for developing its ports and coastline. Admiral Dawson’s sage advice to the Karnataka government on this score fell on deaf ears.
As Chairman of the Chiefs of Staff Committee, when the deliberations of the 4th Pay Commission were in progress, he arranged for the Chairman of the CPC to experience life on board a submarine and in the high altitude, which resulted in the institution of Submarine Allowance and High Altitude Allowance for personnel serving in submarines and in high altitudes. He was also responsible for getting Naval/Defence Attaches posts for naval officers in several Indian embassies like Tokyo, Muscat, Canberra, Nairobi, etc.
Those like me who had the privilege of serving on his staff will remember him as a true professional who was wedded to the navy, a martinet at work but a very warm, jovial friend and confidante, a sportsman and a music lover otherwise. They don’t make people like him any more – they broke the mold. A contemporary of his, Admiral Awati had this to say to me: “Stan and I grew up in the service together. We had the same seniority from the rank of Commander on, until he succeeded Ronnie in April 1982. ….When in Delhi Stan insisted that I stay at the Navy House which I did. Stan is almost exactly three years older to me, a kind and generous person. ….Stan brought a certain dignity to the Chair while he occupied it. A good man.”
MAY HIS SOUL REST IN PEACE.  
-          Carl H. Gomes
 

 

Wednesday, 26 October 2011

TIBETAN UNREST CHINA

TIBETAN-CONSCIOUSNESS MOVEMENT SPREADS

The unrest in the Tibetan areas of China ---Tibet, Qinghai, Sichuan and Yunnan--- continues in different forms. The unrest was triggered off in March last by unhappiness among the Tibetans of Sichuan over the continued suppression of their political, religious and ethnic rights by the Chinese authorities and over their attempts to punish anyone who proclaimed his or her loyalty to His Holiness the Dalai Lama.

2.The unrest in the Tibetan areas of Sichuan has taken the form of a chain of self-immolations by young Tibetan monks of the large Kirti monastery. The Chinese authorities have not been able to stop these acts or attempted acts of self-immolation despite their removing a large number of monks of the monastery to a military detention camp euphemistically called a re-education centre and punishing those present at the time of the self-immolations on charges of abetment to suicide. They have also been forcing senior monks to come out with statements condemning self-immolations as unBuddhist and have launched a campaign against His Holiness for not condemning self-immolations.

3. Despite these suppressive measures, acts or attempted acts of self-immolation continue with nine so far. In the latest incident reported on October 17, 2011, a nun is reported to have committed self-immolation. This is the first instance of a self-immolation by a nun in the history of Tibetan Buddhism. Wamgmo, the 20-year-old nun, was from the Mamo or Dechen Choekorling Nunnery, which has about 350 nuns in Ngaba. Nuns from here had also participated in the March 2008 protest movement,

4. The same day, the Chinese police opened fire on a group of protesting Tibetans, injuring two of them. There were no fatalities. The shooting followed a protest the previous day in the Khekor township of Serthar (in Chinese, Seda) county of the Kardze (in Chinese, Ganzi) prefecture. A group of seven Tibetans protested in front of the local police station and shouted slogans calling for freedom for Tibet, the return of His Holiness from exile and the release from jail of His Holiness the Panchen Lama, chosen by the Dalai Lama in accordance with Tibetan Buddhist traditions. The Chinese have jailed him and the Communist Party of China has nominated its own Panchen Lama who has not been accepted by the Tibetans.

5.The self-immolations in Sichuan have been accompanied by protests and commercial strikes by Tibetans in the towns and villages to which those committing self-immolation belonged. The Tibetan community of Sichuan observed a day of fasting and protest on October 19 to express solidarity with the families of those who committed self-immolation. The acts of self-immolation have not so far spread to other Tibetan areas outside Sichuan.

6. However, a Tibetan-consciousness movement has been spreading right across the Tibetan belt. The objective of the movement is to enhance the consciousness of the Tibetans---particularly the youth--- about the distinct nature of the Tibetan culture as distinguished from the Han culture and to impress upon the youth the importance of preserving the Tibetan culture and maintaining their loyalty and devotion to His Holiness the Dalai Lama. The monasteries have been in the forefront of this movement.

7. As part of this Tibetan-consciousness movement, Tibetans are being encouraged to dress in typical Tibetan style, speak among themselves only in the Tibetan language, eat only Tibetan food and participate in joint prayer meetings. Reports received from Tibet and other Tibetan areas say that thousands of Tibetans---many of them youth—are participating in the peaceful gatherings organised by this movement. The Chinese authorities have till now refrained from disrupting this movement lest it lead to any violence.

CHINA MILITARY BASES IN PAKISTAN TO FIGHT TERRORISM IN CHINA

इस्लामाबाद - स्वतंत्र राज्याची मागणी करीत झिजीयांग प्रांतात धुमाकूळ घालणा-या इस्लामी दहशतवादाला लगाम घालण्यासाठी पाकिस्तानच्या उत्तरेला वझिरीस्तान प्रांतात चीनने लष्करी तळ उभारण्याच्या हालचाली सुरू केल्या आहेत. पाकमध्ये लष्करी तळ उभारून भारत आणि अमेरिकेला परस्पर शह देण्याच्या हालचाली चीनने सुरू केल्या आहेत.
पाकिस्तानच्या न्यूज या दैनिकात यासंबंधी एक वृत्तांत प्रकाशित झाला आहे. यात चीन आणि पाकिस्तानमधील जवळीकीवर सविस्तर तपशील देण्यात आला आहे. अल-कायदाशी लागेबांधे असलेल्या इस्ट तुर्कस्तान इस्लामी चळवळ (इटीआयएम) संघटनेच्या कारवायांनी चीनच्या झिजीयांग प्रांतात धुमाकूळ घातला आहे. संघटनेने स्वतंत्र इस्लामी राज्याची मागणी केली असून त्यांना पाकिस्तानातील आदिवासी भागात दहशतवादाचे प्रशिक्षण दिले जाते, असा चीनला दाट संशय आहे. झिजीयांग शहरातील काशगर भागात 30 31 जुलै रोजी दोन बॉम्बस्फोट झाले होते. यात 18 चिनी नागरिक ठार झाले होते. या स्फोटांमागे इटीआयएम संघटनेचा हात असून त्याला पाकिस्तानच्या उत्तर वझिरीस्तानात प्रशिक्षण देण्यात आल्याचा आरोप चीनने केला होता. त्यामुळेच चीनने उत्तर वझिरीस्तान प्रांतात तळ उभारण्यासाठी पाकिस्तानकडे लकडा लावला आहे. याच प्रयत्नांचा एक भाग म्हणून उभय देशांच्या राजकीय आणि लष्करी अधिका-यांच्याही एकमेकांच्या देशात दौरे सुरू आहेत. परराष्ट्रमंत्री हिना रब्बानी-खार, राष्ट्राध्यक्ष असिफ अली झरदारी, आयएसआय प्रमुख लेफ्टनंट जनरल अहेमद शुजा पाशा यांनी चीनला भेट दिली होती, तर चीनचे उपपंतप्रधान मेंग जिआन्झू यांनीही पाकला भेट दिली होती. अमेरिकेप्रमाणेच पाकिस्तानातील आदिवासी पट्ट्यात चीनचाही लष्करी तळ असल्यास दहशतवादी कारवायांना आळा घालणे सोपे जाईल, असे चीनला वाटते.
भारताला शह देण्याचे डावपेच पाकव्याप्त काश्मीरसह पाकिस्तानात तेलाची नवी पाइपलाइन, रेल्वेमार्गाचे जाळे, नौदल आणि लष्करी तळ उभारून हे दोन्ही देशांचे भारत आणि अमेरिकेला परस्पर शह देण्याचे कटकारस्थान आहे. चीन-पाकचे हे लागेबांधे भारतासाठी धोक्याचा इशारा असल्याचे एका तज्ज्ञाचे म्हणणे आहे. या तज्ज्ञाने आपले नाव जाहीर केले नाही.
गदर प्रांतात नौदलाचा तळ लादेनवरील अमेरिकेच्या कारवाईनंतर पाकने चीनशी जवळीक वाढवली आहे. पाकच्या गदर बंदरात चीनने नौदलाचा तळ उभारावा, असे 21 मे रोजी संरक्षणमंत्री अहमद मुख्तार म्हणाले होते. भारतीय नौदलास शह देण्यासाठी पाकिस्तानचे हे डावपेच असून चीनलाही तेच हवे आहे. पाकमध्ये लष्करी तळ उभारण्याची सुरुवात नौदल तळाच्या रूपाने करण्याचा चीनचा डाव आहे, असेही या वृत्तात म्हटले आहे.-
-

Chop chop choppers

Is this what they call the perfect mess?
It’s a mess. Border Security Force (BSF) has the helicopters. OK, they are not sufficient to support operations of paramilitary forces in Maoist-affected areas but what’s worse — BSF has no trained pilots to fly these helicopters. OK, they have trained pilots too, but these pilots are trained for Chetak helicopters which the BSF no longer has. Pawan Hans, a Government of India company, and Defence Ministry have refused to train pilots from the paramilitary forces for the helicopters that BSF now possesses, the ALH-Dhruv. Daily News & Aanalysis has the story.
Meanwhile, Indian Air Force has issued a tender to hire helicopters to ferry supplies to Indian army’s border posts in the northern and eastern sectors. A similar scheme is also in the offing to help out the Border Roads organisation.
Indian Air Force recently — and finally — pulled out 17 helicopters from UN peacekeeping assignments. But Indian army has now deployed its light utility helicopters with the UN. Amidst all this, Home Ministry is still on its way to hiring some helicopters for its anti-Maoist operations.
Right. This sounds like a perfect mess. Because it is a perfect mess

policing for vip only

मुंबई। दि. २६ (प्रतिनिधी)
केवळ श्रीमंतांच्या सुरक्षेची काळजी करण्यासोबत सामान्यांच्या सुरक्षेकडेही लक्ष द्या, असे उच्च न्यायालयाने आज पोलिसांना सुनावले.
याप्रकरणी कालिना येथील तुलसीदास नायर यांनी याचिका केली आहे. सुंदर नगरमधील घरात आपल्याला काही गुंड जाऊ देत नाहीत. या गुंडांनी माझ्या बहिणीला गेले दहा दिवस या घरात डांबून ठेवले आहे. गुंडांनी माझी गाडी देखील फोडली, असे आरोप याचिकेत करण्यात आले आहेत. तसेच वाकोला पोलीस याबाबत काहीच करीत नसल्याने न्यायालयाने या गुंडांवर कारवाई करण्याचे आदेश द्यावेत व आपल्याला घरात प्रवेश मिळावा, अशी मागणी नायर यांनी याचिकेत केली आहे.
याची दखल घेत न्यायालयाने कोर्ट रीसिव्हरला नायर यांच्या
घराची पाहणी करण्याचे आदेश दिले होते. सुट्टीकालीन न्या. शारूख काथावाला यांच्यासमोर या
याचिकेवर आज सुनावणी झाली. त्यात वाकोला विभागाचे एसीपी देखील हजर होते.
कोर्ट रीसिव्हरने आपला अहवाल न्यायालयात सादर केला. त्यावर संतप्त झालेल्या न्यायालयाने पोलिसांना वरील खडे बोल सुनावले. तसेच नायर यांना तत्काळ त्यांच्या घरात घेऊन जावे, असे आदेश न्यायालयाने दिले. यावरील पुढील सुनावणी शुक्रवारी होणार आहे

Srinagar Oct 25: Militants today carried out a series of attacks in Srinagar and South Kashmir injuring four security force personnel, two of them critically.
First attack was carried out in the heart of Srinagar's Lal Chowk on a security bunker outside Dashnami Akhara building in the afternoon.
The grenade landed inside the bunker resulting in injuries to three CRPF personnel. One of them is stated to be critical and has been admitted the hospital.
Minutes later, another grenade was thrown by militants at a police post in Batamaloo area. The grenade missed the intended target and exploded on the road creating a crater. However, no one was injured in the blast.
Senior police officers rushed to the spot to take stock of the situation.
Police and CRPF personnel cordoned off both the places and detained a suspect from Batamaloo. However, he was later released after questioning by the police. A security official said that the militants fled from the scenes after hurling grenades.
Police and CRPF carried out frisking of vehicles at few places to trace out militants responsible for the blasts. Two youth were detained at Jehangir Chowk for questioning. However, they were later let off.
Militants also hurled a grenade on a police bunker guarding the Jammu and Kashmir Bank branch Zainapora in the afternoon. The grenade missed the intended target and exploded on the road. However, no one was injured in the attack.
Militants carried out another attack in General Bus Stand Anantnag this afternoon. A police constable Anzar Ahmad Mughal, who was on duty in the bus stand was fired at from close range by militants.
The constable was critically injured in the attack and was removed to Srinagar for treatment. His condition is stated to be critical.
The incident created panic in the bus stand and senior police officers rushed to the spot to take stock of the situation.
The attacks carried out by militants in summer capital and South Kashmir sparked panic. They came at a time when the State Government planned to revoke the Armed Forces Special Powers Act (AFSPA) from parts of the State including summer capital Srinagar.
Only a day before, Army opposed the roll back of the AFSPA in a meeting with the Central team headed by the Cabinet Secretary Ajit Kumar Seth. Army was of the opinion that although the situation has improved in the State but the time was not ripe for the revocation of the AFSPA as militants can re-surface in these areas anytime.
However, police gave detailed account of the militancy related incidents that have taken place in the State during past six months and also shared militant numbers and movement with the Central team. They told the meeting that all district headquarters and major towns except Sopore, Pattan and Tral are militancy free.

HINDUS ILLTREATED IN PAKISTAN

पाकिस्तानात पूरग्रस्त हिंदूंना इस्लामची शिकवण
-
Wednesday, October 26, 2011 AT 02:46 PM (IST)
इस्लामाबाद - दक्षिण सिंध प्रांतातील पूरग्रस्तांसाठी जमात-उद-दवा या संघटनेतर्फे उघडण्यात आलेल्या शिबिरामध्ये मुस्लिमांसह शेकडो हिंदू पूरग्रस्तही आश्रयासाठी आले आहेत. परंतु, त्यांच्यावर हेतूपुरस्सर इस्लामी शिकवणीचा मारा करण्यात येत आहे, असे स्थानिक प्रसारमाध्यमांनी दिलेल्या वृत्तात म्हटले आहे.

जमात-उद-दवा या संघटनेची उपशाखा असलेल्या फलाह-ई-इन्सानियत फाउंडेशनतर्फे हे शिबिर सुरू करण्यात आले आहे. त्यांनी पूरग्रस्तांसाठी उभारलेल्या तंबूंमध्ये सुमारे २०० हिंदू नागरिकही आश्रयासाठी आले आहेत. पुरातून त्यांची याच संघटनेच्या कार्यकर्त्यांनी सुटका केली होती.

द एक्स्प्रेस ट्रिब्यून या दैनिकाने दिलेल्या बातमीत म्हटले आहे, की या लोकांना रोज दोन वेळा जेवण देण्यात येते आणि त्याचबरोबर इस्लामी शिकवणही देण्यात येते. हे नागरिक मलकानी या गावातून येथे आले आहेत. संघटनेच्या कार्यकर्त्यांनी आपली चांगली सोय केली आहे, मात्र जेवणाबरोबरच ते आपल्याला इस्लामची शिकवणही देतात आणि नमाज पढण्यासाठी आग्रह धरतात, अशी तक्रार बदिन येथील शिबिरात आलेल्या एका हिंदू नागरिकाने सांगितले.

बदिन येथील शिबिरात सुमारे दोन हजार पूरग्रस्त तंबूत राहतात. संघटनेच्या कार्यकर्त्यांकडून नमाज पढण्यासाठी जबरदस्ती करण्यात येत नसली, तरी कुटुंबांना नमाज पढण्यासाठी वापरण्यात येणाऱ्या खास चटया आणि पवित्र कुराणाच्या प्रती दिल्या आहेत. एक हिंदू महिला या वृत्तपत्राच्या प्रतिनिधीशी बोलताना म्हणाली, की कार्यकर्ते येतात आणि नमाज पढो, कुराण पढो और सफाई करो, असे सांगत असतात.

गोलार्ची येथील शिबिराचे समन्वयक महंमद अश्रफ यांनी तेथे आश्रयासाठी आलेल्या ६० पूरग्रस्त कुटुंबांसाठी इस्लामी अभ्यासक्रमाचे वर्गही सुरू केले आहेत. त्यात १८ कुटुंबे हिंदूंचीही आहेत. या वृत्तपत्राच्या प्रतिनिधीशी बोलताना तो म्हणाला, की येथील लोक अशिक्षित असल्यामुळे, त्यांच्यासाठी हे वर्ग सुरू करण्यात आले आहेत. तथापि, या वर्गात हजर राहणे अनिवार्य आहे का, या प्रश्नाला उत्तर देण्याचे त्याने टाळले.

Tuesday, 25 October 2011

LT NAVDEEP;LET SACRIFICES NOT GO IN VAIN


हे व्यर्थ हो बलिदान
-
Tuesday, October 25, 2011 AT 02:55 PM (IST)
ब्रिगेडिअर हेमंत महाजन

२१ ऑगस्ट २०११ सीमेवर आणखी एका शूर वीराने आपले प्राण बलिदान केले. भारतीया -सीमांचे रक्षण करताना प्राणार्पण केलेल्या या वीराची आठवणही वर्तमानपत्रांना व टीव्हीवाल्यांना झाली नाही. लेफ्टनंट नवदीपसिंग अवघ्या २६ वयाचा हा अधिकारी. गुरेझजवळ तैनात १५ मराठा लाइट इन्फंट्रीवर सीमेपलीकडून घेणारी घुसखोरी थांबवण्याची जबाबदारी असते. पाचच महिन्यांपूर्वी योथे रुजू झालेल्या लेफ्टनंट नवदीप डोळ्यात तेल घालून सीमेवर गस्त घालतोय. २१ ऑगस्टची ती रात्र मध्यरात्रीचे १२.४५ होत आलेले. आपल्या हद्दीतील नियांत्रणरेषा असणारी नीलम तरी ओलांडून १२ घुसखोर आत घुसल्याची माहिती नवदीपला मिळाली. आपल्या पथकासह नवदीपने या अतिर्नेयांवर हल्ला चढवला आणि पहिल्याच तडाख्यात तीन अतिरेकी टिपले. पथकातील शिपाई विजया गजरे जखमी झाला. त्याला वाचवण्याच्या प्रयात्नात याशस्वी होत नवदीपने धडाडीने आणखी एका पाकिस्तानी घुसखोरास आपल्या बंदुकीचा हिसका दाखवत झटक्‍यातच खतम केले. पण त्याचवेळी अतिरेक्‍यांच्या एका गोळीने नवदीपचा वेध घेतला आणि भारतमातेचा हा वीरपुत्र धारातीर्थी पडला. आठवत असेल की २६/११ ला १० आतंकवाद्यांना मारण्याकरता मुंबईमध्यो तीन दिवस झाले होते. पण काश्‍मीर सीमेवर निलम नदी मधून झालेल्या या घुसखोरीनंतर पूर्ण रात्र चाललेल्या लढाईस आपल्या प्रसारमाध्यमांनी फारसे महत्त्व दिले नाही.

काय अर्थ आहे तुझ्या बलिदानाचा?

सीमांचे संरक्षण करत असताना भारतीय सैन्य कायमच शीर तळहाती घेऊन वावरत असते आणि आपले कर्तव्य बजावताना कोणत्याही क्षणी प्राणांचे मोल द्यायला तयार असते, हे नवदीपच्या बलिदानाने पुन्हा एकदा सिद्ध केले आहे.प्रिय नवदीप, तू खरोखरच वीरमरण पत्करलेस. ती लढाई अत्यांत अटीतटीची आणि तीव्र होती हे निश्‍चित. तुझ्या गौरवास्पद बलिदानाचा विचार मी करू लागलो आणि दुःख, अस्वस्थता, निराशा, अभिमान अशा सर्वच भावनांनी मनात गर्दी केली. काय हे अर्थ आहे. तुझ्या बलिदानाचा? तुझ्या त्यागाचा ?

एका लहानशा खेड्यातला तुझा जन्म. मॅनेजमेंटचे शिक्षण घेऊनही वडील आणि आजोबांच्या पावलावर पाऊल ठेऊन तू लष्करात भरती झालास. का निवड केलीस तू लष्कराची ? अर्थातच नोकरी मिळवण्यासाठी, पण तेवढेच एक उत्तर नक्कीच नाही. कुटुंबातील लष्करी पार्श्‍वभूमी, छावणी प्रदेशातील जीवनशैलीचा प्रभाव या सर्व कारणांमुळे तू लष्करात दाखल होण्यास प्रेरित झालास?

पण आज? आज मात्र तू या जगात नाहीस. राष्ट्रसेवेच्या साऱ्या स्वप्नांनी धगधगणारी तुझी छाती आता कायामची थंडावलीय. तुझा शहीद देह घरी आणला जाईल तेव्हा अमेरिकेतल्याप्रमाणे भारत सरकारकडून तुला मानपत्र दिले जाणार नाही किंवा इंग्लंडमधल्याप्रमाणे संसदेच्या सर्वोच्च सभागृहात तुझ्या नावे शोकसंदेश वाचला जाणार नाही. एखाद्या राष्ट्रीय स्मारकावर आम्ही तुझे नाव कोरून ठेवणार नाही कारण आम्ही अजून तसे स्मारकच उभारले नाहीये. तुझ्यासारख्याच अनेक वीरपुत्रांच्या स्मरणार्थ अमर जवान ज्योती इंडया गेटवर जळते आहे, पण त्याच इंडिया गेटवर तुझे नाव मात्र आम्ही कोरणार नाही. कारण त्यावर ब्रिटिशांसाठी लढलेल्या तत्कालिन जवानांची नावे आहेत. यापेक्षा विरोधाभास ते कोणता.

पण अगदीच काही निराश होऊ नकोस. तुझे लष्करी सहकारी नक्कीच तुझी कदर करतील. काश्‍मीर खोऱ्यातून तुला निरोप देताना सर्वात ज्योष्ठ अधिकारी तुला अन्य अधिकाऱ्यांसह मानवंदना देतील. तुझ्या युनिटचे प्रतिनिधी तुला सुखरुप घरी पोहचवतील आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे ज्या तिरंग्यासाठी तू तुझे प्राण वेचलीस त्या छतात लपेटूनच तुझा देह अंतिम संस्कारासाठी नेला जाईल. तुझ्या आईच्या दुःखभरल्या डोळ्यातून अखंड वाहणारी आसवे आणि तुझ्या अकाली जाण्याने प्रचंड धक्का बसलेले आणि दिग्‌मूढ झालेले तुझे वडील यांना पाहून पाषाणालाही पाझर फुटेल. तुझ्या युानिटचे अधिकारी तुला शौर्यापदक मिळावे यासाठी निश्‍चितच प्रयत्न करतील. (बारा घुसखोरांना कंठस्नान घातलेस तू!) कालांतराने तुझे वडील किंवा आईला ते शौर्य पदक देऊ केले जाईल आणि अत्यंत गर्वाने तुझ्या घरांत ते मिरवले जाईल. हळूहळू तुझ्या मृत्यूच्या दुःखाची धार कमी कमी होत जाईल.

नवदीप, तुसा तू नशीबवानच म्हणायाला हवास. जरी तुझा विवाह निश्‍चित झाला होता आणि तुझ्या बलिदानाच्या एकच आधी सुटी मिळाली की घरी येईन मग लग्न उरकून टाकू, असे आईला म्हणाला होतास. तरी तो क्षण आलाच नाही. किमान आता तुझ्यामागे तुझी विधवा पत्नी तरी नाही. तिच्यामागे तुझा तरुण मुलगा तरी नाही. ज्या मुलाने कायम तुला हिरो मानले असते आणि तुझ्या मागोमाग लष्करात दाखल होण्यासाठी धडपड केली असती. आज लष्करी अधिकारी पदाला असणारी अत्यंत कमी क्रेझ पाहता, त्याच्या आईने त्याला विरोधच केला असता. तुझ्यासारखेच अनेक जवान कारगिलच्या भूमीवर धारातीर्थी पडले. परंतु आज त्या अत्यंत पराक्रमी जवानांचा साधा स्मृतिदिनदेखील साजरा करणे या देशवासीयांना जमत नाही. त्या अत्यंत वीरश्रीपूर्ण लढाईची आठवणही दरवर्षी योग्य त्या पद्धतीने केली जात नाही.

मात्र तुझे युनिट आणि तुझ्या रेजिमेंटमध्यो तुझे नाव चिरकालासाठी कोरुन ठेवले जाईल. युनिटच्या क्वार्टर गार्डवर देखील तुझे नाव येऊन दरवर्षी तुला आदरांजली वाहिली जाईल. तुझे फॉर्मेशन हेडक्वार्टर आणि रेजिमेंटल सेंटरमध्ये तुझे नाव अभिमानाने झळकत राहील. लष्कराच्या प्रशिक्षण केंद्रावरील हॅटस्‌ ऑफ रिमेम्बरन्स मध्ये तुझे नाव राहील. सेवेत दाखल होण्याआधी प्रत्योक जवान तुला त्या हटमध्ये येऊन वंदन करेल.. काही वर्तमानपत्रांमध्ये तुझ्या सहकाऱ्यांकडून तुझ्या नावे शोकसंदेशही छापला जाईल. अनेकजण त्याकडे दुर्लक्षच करतील. मात्र लष्करी गणवेश ज्यांनी अनुभवला आहे. ते सर्व राष्ट्रप्रेमी नागरिक मात्र हा संदेश अत्यांत तपशीलात वाचतील. त्यांचा तुझ्याविषयीाच्या अभिमानाने भरुन येईल.

आयुष्याच्या संध्याकालाकडे झुकताना तुझ्या शौर्याच्या आणि धाडसाच्या आठवणी ही तुझ्या मातापित्यांकडची सर्वात मोठी ठेव असेल. तुझ्या सहवासातील क्षण त्यांच्याकरता सर्वात अनमोल असतील. तुझी प्रिय आई तुझा विचार जेव्हा जेव्हा करेल, तेव्हा तेव्हा तिचे डोळे भरून येतील. मात्र तिच्या त्या अश्रूभरल्या डोळ्यात तू तुझ्या खांद्यावर कधीच मिरवले नसतील. त्याहून कितीतरी अधिक स्टार्स नक्कीच असतील. तुझे वडील कदाचित धीर गंभीरपणे तुझ्याविषयी बोलत राहतील. मात्र त्या धीरोदात्त संवादातही त्यांची अभिमानाने फुलून आलेली छाती कुणाचाच नजरेतून सुटणार नाही. तुझे नातेवाईक, भावंडे, तुझा भाव आणि परिसर यांच्यासाठी तू कायामच एक रिअल हिरो बनून राहशील. तुझ्या नावाची शाळा उघडली जाईल. गावातल्या एखाद्या चौकाला किंवा रस्त्याला शहीद नवदीपसिंग मार्ग असे नाव दिले जाईल. गावकऱ्यांच्या तोंडी तू एक दंतकथा बनून राहशील अजरामर होशील.

तू आमच्यातून निघून गेलास. तू प्राणत्याग केलास कारण तुझे कुटुंबीय, तुझे मित्र, तुझे सहकारी या सर्वांनाच अगदी खात्रीच होती, की वेळ येईल तेव्हा तू मागे हटणार नाहीस. आपले कर्तव्य बजावताना प्राणांचेही मोल देत तू त्या साऱ्यांचा विश्‍वास खरा ठरवलास, लेफ्टनंट आपल्या कर्तव्यापेक्षा खूपच अधिक मोलाचे काम तू करुन दाखवलेस. तू असे तसे मरण पत्करले नाहीस. तुझे बलिदान व्यर्थ नाहीच.

ईश्‍वर आणि सैन्य सर्वांच्याच आदराचा विषय !! मात्र केवळ संकटकाळीच, एकदा का संकट टळावे मग देवाकडे दुर्लक्ष आणि सैन्याचा तर विसरच.
प्रतिक्रिया
On 25/10/2011 10:39 PM bina said:
पोसा अजून कसाब ला
On 25/10/2011 09:13 PM mona said:
नवदीप आणि सीमेवरच्या सर्व शहिदांना मनापासून प्रणाम. आज तुम्ही आहात म्हणून आम्ही श्वास घेऊ शकतो नाहीतर या घुसखोरांनी केव्हाच आपल्या सगळ्यांची होळी केली असती.
On 25/10/2011 08:53 PM yogesh said:
डोळ्यात पाणी आले, आम्ही सदैव प्रत्येक जवानाची आठवण मानत ठेऊन भारतीय प्रमाणे वागू, तुम्हाला सलाम!!
On 25/10/2011 08:24 PM Sagar said:
ब्रिगेडिअर हेमंत महाजन यांना सलाम. भारतात asha बर्याच गोष्टी आहेत कि ज्यामुळे सानिकांचे बलिदान व्यर्थ ठरते. कसाब आजही जिवंत आहे हि अशीच एक गोष्ट आहे.
On 25/10/2011 07:22 PM MK said:
अतिशय सुंदर लेख तितकेच कटू सत्य .हेच आत्तापर्यंत होत आलं आहे आणि असेच होणार ...........जोपर्यंत आपण फक्त प्रतिक्रियाच देत राहणार !
On 25/10/2011 07:00 PM Vivek said:
नवदीप तुला मना पासून सलाम.......................आम्हाला तुझा अभिमान आहे
On 25/10/2011 06:57 PM @Sasonkar Yardena, Israel said:
तुझ्या तर इस्राईल च्या तुला नाक कुह्प्सायला कुणी सांगितलं
On 25/10/2011 06:01 PM V. Sawarkar said:
ईशावर तुमच्या आई-वडील-बहिण-भाऊ यांना खूप सुख देवो. तुमच्या आत्म्यास सती लाभो. मराठे-मावळे यांच्यासारखेच तुमचे बलिदान आहे. देशातले तरुण सलमान खान, शाहरुख खान चे सिनेमे बघण्यात व्यस्त आहेत. तरुणी मेक-उप मध्ये. कॉंग्रेस चे लोक आणि गवर्न मेंट चे लोक जनतेला छाळाण्यात व्यस्त आहेत. आणि जनता सास-बहु चे कार्यक्रम बघण्यात आणि विचार न करता कॉंग्रेस ला आपले मत देण्यात. लाज वाटते !! देवा या देशाला तुम्हीच वाचवा आता.
On 25/10/2011 05:31 PM Nilesh said:
नवदीप तुला आमचा मनाचा सलाम.
On 25/10/2011 05:16 PM sanjay deshpande pune said:
या देशात मूर्ख आणि चिरपूट गल्ली पुढार्यांचे वाढदिवस आणि ते मेल्यानंतर त्यांचे स्मृतीदिवस मोठ्या उत्साहाने साजरे होतात. त्याला त्यांचा पैसा, तसेच नेभळट जनता तितकीच जबाबदार आहे. अशा या देशात देशासाठी प्राण देणाऱ्या जवानांची काय कदर असणार ?
On 25/10/2011 05:14 PM shekhar said:
नवदीप तुला मना पासून सलाम.......................आम्हाला तुझा अभिमान आहे
On 25/10/2011 04:57 PM Abhijit said:
RIP
On 25/10/2011 04:49 PM Sasonkar Yardena, Israel said:
आमच्या इस्राईल मध्ये असे नाही होत - Sasonkar Yardena, Israel
On 25/10/2011 04:45 PM राजेश said:
फार कमी वेळा आपण सैन्यातल्या लोकांचा मन ठेवतो खरतर राजकारणी आणि बाबू लोकांपेक्षा हे शिलेदार महत्वाचे आहेत आणि त्यांच्या पाठीशी देश आहे.. आणि त्यांच्या कुटुंबाची देश काळजी घेईल हि भावना निर्माण होण्यासाठी प्रयत्न होण्याची खरी गरज आहे. जर नवीन लोकांनी लष्करात भरती व्हावा असा वाटत असेल तर त्यांचे कुटुंबीय त्यांच्या मागे सुरक्षित आहेत आणि शूर मरण आलेतरी देश विसरत नाही हिभावाना तयार होण्या साठी प्रयत्न गरजेचे आहेत... वीर योध्यास आमची श्रद्धांजली.... सकाळने हा विषय मांडला ह्याबद्दल त्यांचेही आभार.
On 25/10/2011 04:21 PM sandip said:
आमची प्रसारमाध्यमे हरामी आहेत आणि सरकार तर त्याहून जास्त हरामी आहे, हि प्रसारमाध्यमे big boss मधल्या फालतू गोष्टी पुन्हा पुन्हा दाखवत बसतील पण अशा बातम्या जास्त महत्वाच्या आहेत याची त्यांना अक्कल नाही, आमचा मनमोहन निषेध नोंदवून गप्पा बसेल आणि राहुल बाबा ला याच्याशी काही देणे घेणे नाही, भाजप वाले पण यात्रा आणि घोटाळ्यात मग्न आहेत, त्यामुळे त्यांना इकडे लक्ष द्यायला सवड नाही ....... मेरा भारत महान
On 25/10/2011 04:17 PM अभिजीत गुर्जर said:
आपले उपकार हि मायभूमी कधीच विसरणार नाही ,हे बलिदान कधीच विस्मरणात जाणार नाही.प्रसारमाध्यमे हि सुधा इटालियन आज्ञा पाळतात.या देशासाठी तुम्ही अमर झालात. या बलिदानास असंख्य भारतीयांकडून मानाचा सलाम.आपले राजकारणी अजूनही बिर्याणी खात आणि खायला घालत बसले आहेत.न्यायव्यवस्थेला सुधा कॉंग्रेसची हांजी हांजी करावी लागतीये.न्यायव्यवस्थाच राजकारण्यांनी नष्ट केलीये.न्यायालयाचा अपमान हेच लोक जास्त करतात.तुम्ही मारलेले दहशतवादी इथे येऊन आणखी लोकांना मारून गेले असते.आपल्या शौर्या पुढे आम्ही भारतीय नतमस्तक आहोत.
On 25/10/2011 04:09 PM manojdharap said:
नवदिपाच्या स्मृतीला विनम्र अभिवादन! अजून काय बोलणे, आपण असेच आहोत. :(
On 25/10/2011 04:06 PM Sc said:
खरच डोळ्यात पाणी आले हा लेख वाचून. आणि खरोखर किती दुर्दैव आहे कि या बातमीला कोणीच काहीही महत्व दिलेले नाही. नवदीप सिंघ अमर रहे !!!!
On 25/10/2011 03:56 PM Tushar said:
खरोखरीच अश्रू आले डोळ्यात हे सर्व वाचताना. आपल्या भावना एवढ्या बोथट झाल्या आहेत का कि आपण देशासाठी प्राण वेचणार्या आपल्या जवानांची दखल सुधा घेत नाही. तिथे रोज असे जवान शहीद होतायेत. कधी थांबणार हे, का हक्क नाही त्यांना सुधा जिवंत राहण्याचा, आयुष्याचे सुख अनुभवण्याचा..... श्रद्धांजली.
On 25-10-2011 03:55 PM AVINASH SHITOLE said:
I salute you
On 25/10/2011 03:51 PM tushar said:
लेख खरेच छान आणि सुंदर आहे या शूर वीरांचे बलिदान आपणास रात्रीची सुखाची झोप देते. आपण कष्ट करतो पुढे जातो मन सन्मान मिळवतो ते यांच्यः मुळे. पण मला एक खटकते काय उपयोग आहे अश्या बलिदानाचा? तुम्ही प्राण तळहातावर घेऊन लढता विजयही मिळवता पण आम्ही मात्र तहात हरतो आणि तुमच्या विजयावर पाणी सोडतो. तुमचे बलिदान व्यर्थ जाते. जिवंत पकडलेले राक्षस (कसब आणि अफजल गुरु) मात्र ऐश करतात जेल मध्ये. हीच का लोकशाही???
On 25/10/2011 03:51 PM rahul said:
शहीद लेफ्टनंट नवदीपसिंग यांना कृतज्ञातापुर्वक सलामी व श्रद्धांजली !!
On 25/10/2011 03:46 PM Prasanna said:
निदान लष्कराने तरी घपले बाजीत न राहता आपल्या वीर जवानांची कदर करावी. बाकी आम्ही लोकशाही चा इतका बोजवारा वाजवला आहे कि आम्हाला माणसाची व माणुसकीची कदरच राहिलेली नाही.
On 25/10/2011 03:41 PM pravin said:
हे व्यर्थ न हो बलिदान अस शीर्षक हवं होत. काय छापताय राव?
On 25.10.2011 03:40 Amruta said:
लेफ्टनंट नवदीपसिंग यांना आदरांजली आणि ब्रिगेडिअर हेमंत महाजन यांना धन्यवाद ! आजच्या मलिन आणि लाजिरवाण्या राजकीय आणि सामाजिक वर्तमानात ´जय जवान जय किसान` हा नारा लोप पावला आहे. महासत्तेची स्वप्नं बघणाऱ्या भारताची ही शोकांतिका आहे.
On 25/10/2011 03:40 PM सचिन सोनवणे said:
चूक आपलीच आहे, आपल्याला बिग बॉस, just dance महत्वाचे वाटते.
On 25/10/2011 03:39 PM सचिन सोनवणे said:
सुन्न झालोय हे वाचून.
On 25/10/2011 03:32 PM asd said:
शहीद लेफ्टनंत नव दीप सिंग अमर रहे. वीर जवान तुझे सलाम !!! "भारत मत कि जय "
On 25/10/2011 03:24 PM nil said:
सामान्य नागरिकांप्रमाणे ब्रिगेडियर महाजन ह्यांनी सरकारला टार्गेट केलेले बघून आश्चर्य वाटले निदान सैन्यदले तर विशेष एका प्रेरणेने लढत असतात आणि कुठल्या कागदाच्या चिटोर्यावर किंवा भिंतीवर लिहिलेले नाव त्यांच्या बलिदानाची प्रेरणा नक्कीच नसतील, असो ज्या देशात टीम अण्णा प्रमाणे कुठलीही जबाबदारी न घेता केवळ चारचौघांना उचकून लावणारे खरे राष्ट्रप्रेमी मानले जात असतील तिथे मेडीयाला सैन्याच्या बातम्या द्यायला वेळ कुठे असणार आपले खरे राष्ट्रप्रेमी म्हणजे अन्ना आणि बाबा.
On 25/10/2011 03:18 PM MAYUR said:
नाही नाही मुळीच नाही व्यर्थ नाही होणार तुझे बलिदान ................आमच्या हृद्य सिहासनावर तू सतत विराजमान राहशील
On 25/10/2011 03:18 PM Amol shivabhakta said:
हि बातमी वाचून माझ्या लहानपणाची कविता आठवते जे देश साठी लढले ते अमर हुतात्मे झाले. सोडिले सर्व घरदार सोडीला सुखी संसार
On 25/10/2011 03:14 PM pravin said:
डोळ्यात पाणी आल. सलाम सलाम...!
On 25/10/2011 03:13 PM Atul G said:
खूपच मार्मिक आहे. आपल्या देशातील so called लोकशाही वादी नेत्यांना याची कडी मात्र किंमत नाही. २६/११ च्या शहिदांचे काय झाले हे सुद्धा आपण पहिलेच आहे.........
On 25/10/2011 03:11 PM VILAS said:
भारतात फक्त एखादा CELEBRITY मेला तर ती बातमी सारखी दाखवली जाते,पण सीमेवर शहीद होणारे कायम दुर्लक्षित केले जातात.......................GRAND SALUATE TO ALL SOILDERS